Vandenput liet zich in de Kamercommissie bijzonder kritisch uit over het voorstel van het collectief ‘In My Name’

“De gedane voorstellen raken kant noch wal en zijn geen basis voor een gesprek. De indieners willen de grenzen van ons land volledig openzetten en uitstroom van illegale migranten en uitgeprocedeerde asielzoekers stilleggen door onmogelijke criteria naar voor te schuiven. Zo stelt men onder meer voor dat geesteszieken nooit kunnen worden teruggestuurd en dat zwartwerk of misdrijven die verband houden met de migratieroute geen basis kunnen vormen om verblijfsrecht te weigeren, net zomin als misdrijven die verband houden met druggebruik. Stuk voor stuk totaal onhaalbare voorstellen die bovendien contraproductief zijn. Denkt men echt dat met deze voorstellen het draagvlak voor migratie als een succesverhaal voor ons land zal vergroten? Het enige wat bereikt wordt is een verdere polarisatie en daar is niemand bij gebaat.”

“Samen met mijn partij ben ik overtuigd voorstander van burgerparticipatie”, zo zegt Vandenput. “Ook in complexe dossiers. Maar wat hier vandaag in de Kamercommissie te horen kregen is de waanzin voorbij. We kunnen onmogelijk meestappen in een logica waarin mensen die de wet overtreden beloond worden met een verblijfsrecht of in een systeem waarin ouders hun kwetsbare minderjarige kinderen vooruitsturen naar België, vervolgens via mensensmokkelaars achterna komen en een verblijfsrecht bekomen enkel en alleen omdat hun kinderen hier reeds verblijven. Dat is wel een heel bijzondere vorm van gezinshereniging.”

“Wie het debat wil voeren op basis van feiten en cijfers heeft in ons een partner. Wie van migratie een succesverhaal wil maken ook. Wie echter zonder enig realiteitsbesef de deuren wagenwijd wil openzetten, het overtreden van onze regels en wetten wil belonen en de uitstroom op grond van onbespreekbare criteria wil lamleggen, stelt zich buiten het debat.

Met Open Vld staan we voor een menselijk en rechtvaardig asiel- en migratiebeleid waarbij we als lidstaat van de Europese Unie onze verantwoordelijkheid nemen. Streng en rechtvaardig aan de deur, warm in de samenleving. Ik stel vast dat er voor sommigen geen grenzen zijn, noch fysiek noch op vlak de draagkracht van een asielsysteem. Wat we moeten doen inzake asiel en migratie, bij uitstek tijdens een opvangcrisis, staat diametraal op wat we hier vandaag te horen hebben gekregen.”